Hiçbir şeyi değiştirmeye çalışmadan tam bu anda bulunduğum halin kendi derinliğime, gerçek varoluşuma ve hakiki öğrenmeye açılan bir geçit olduğu gerçeğine güvenebilir miyim?
Kendimi dönüştürmeye çabalamak yerine, sadece anda ve müdafaasız kalırsam, kendi derinliğim acaba deneyimimi dönüştürebilir mi?
Kendi doğama bana kılavuzluk etmesi için teslim olabilir miyim?
Tam olduğum yerin doğru yer olduğuna güvenebilir miyim?
Olduğum bu yer ve hale basitçe merakla bakabilir miyim?
Kendimle savaşmak yerine, andaki kendime olduğum gibi ilgi duyabilir miyim, merakla keşfedebilir miyim?
Elif Dur Zen and Feminine Being Arts 