Sabah seansımdan kalan ilhamı kaçmadan bu güzel Çarşambanın öğleden sonrasına sunuyorum:🌻

Cevapların değil sana özgün, sadece senin söyleyebileceğin bir şarkın olduğu için yarattığını hep unutuyorsun!

bir şarkı mükemmel olmak zorunda değildir…

hatta en güzeli mükemmel olmamasıdır.
Kime göre, neye göre mükemmel?

Şarkının içinde korkun da olmalı, heyecanın da

var olmanın gereği bu, unutuyorsun.
Zihnin böyle söylemiyor belki ama varlığın biliyor:

“Herkesi memnun etme ihtimalin yok,
sadece kalp kulakları senin şarkına açık olanlar seni dinleyecek.
İçindeki mükemmeliyetçi böyle söylemiyor, onu da duyuyorum…

Çünkü hep karşılaştırıldın, düzeltildin, “meli”, “malı” ekleriyle büyüdün;

ve öyle bir hale geldin ki bu tavır senin içine sabit bir ses olarak yerleşti.

Hatta öyle bir yerleşti ki canlılığını kısıtlamaya başladı… Onun sesinden nefes alamaz hale geldin…”
*

Ama düşünsene “şimdi” diye bir şey var

İstediğin an şimdi var, yine yeniden 🙂 İstediğin bir şimdiyi seçip tekrardan nefes almaya başlayabilirsin

İçindeki mükemmel olmayana doğru

İstediğin kadar

İstediğin hızda

İstediğin şimdide…

İyi ki!🌻

instagram:elifdur_zencoaching