Zen Çemberi

Bu çiçeği gördüğümde çemberde oturmayı ne kadar sevdiğimi hatırlıyorum; gerek zen eğitimlerinde, gerekse kendi çalışmalarımda…
Çember çalışmalarında neler oluyor diye sorular geldiğinden birşeyler yazasım geldi bu konuda… Evet, katmer katmer açılan anın hakikatını araştırma niyetini paylaşan insanlarla çemberlerde oturmayı seviyorum.

Bu tip çemberlerde, bir şey yapmaya gerek kalmadan güzel bir ortak varoluş hali çabasızca gerçekleşiyor. Birlikte oturup, sessizliği hissedip, bekleyip ne olacağını, neyin ortaya çıkacağını görüyoruz; ve genel de de çember üyeleri andaki deneyimlerini, sansürlemeden ve açık kalplilikle paylaşıyor. Böyle bir paylaşım diğer katılımcıların da kalbine dokunuyor ve onlara da aynı ruh haliyle paylaşımda bulunmak üzere ilham veriyor. Paylaşılan ortak varoluş alanı ve sevgi derinleşiyor; birlik, neşe ve tamlık hissi kendiliğinden beliriyor. Zihin susuyor ve yaşam akışı başlıyor.

Bu hali yaratmaya çabaladığımız için değil fakat tam da tersine özel bir şey yaratmaya çalışmadığımız ya da belirli bir hedefe yönelmediğimiz için, anı açıklık ve samimi bir merakla karşıladığımız için gerçekleşiyor. Diğerlerini derinden ve can kulağıyla dinliyoruz. Bu şekilde dinleme ve diğerini olduğu gibi kabul etme olduğunda, şifa kendiliğinden ortaya çıkıyor… Kendini paylaşmak istemeyen kişiye de alan var çemberde… Sessizlik de çemberin bir parçası ve saygı gerektiriyor… Meditasyon ortak bir niyeti paylaşan, alan tutan ruhlarla birlikte yapıldığında, daha etkili ve güçlü ve şifalı olabiliyor…🌻
Bir çemberde buluşmak üzere🌻