Eylül

Ters ve şanssız bir gün geçiriyorum…:)
Fakat Eylül seremonimi yine de yapıyorum, sonbaharın birinci gününde…
Seremoni kademeli olarak anlara kadar inmemde ve olanı biteni kutlamamda yardımcı oluyor bana…
Marina Abramovic’in “Flux (akış)” sergisinde tanık olduğum bir performans geliyor aklıma; sanatçı yaklaşık 4 paragraflık bir metnin her harfini 30 saniye sesini tutarak okuyordu ve biz de ekrandan harflerin ilerleyişini izliyorduk…yaklaşık 20 dak içeride kaldım ve o 20 dakika “evde” hissettim. Neden mi? Çünkü o paragrafın içinde kaldım…paragrafın içinde evdeydim, zihnim hiç bir yere gitmedi…geleceğe zıplamadı, iyice yavaşladı zihnim ve tüm sinir sistemim…düşünsenize her harfi 30 saniye tutarak okuyordu…tuhaf ama harika bir haldi…işte ben de “Eylüldeyim”, “güvendeyim” ve bu ayda olma halimi kutladım seremoniyle…aydayım,  haftadayım, gündeyim, saatteyim, dakikadayım ve en nihayetinde andayım: en sevdiğim yerde 🙂

Akışı bozmadım, şanssız giden günüme rağmen…sormuştum çünkü bir kere “Sihir nedir?” diye.

Eylül’de kalın, sihirle ilerleyin 🌠