“Artık beyaz gül yetiştiriyor demek…
Nicedir ortalarda yok, gülleri ise her yerde…
Ama neden boyunları bükük? Mutsuzlar mı?”
Yine göremedim onu ama sesini duydum yağmurda…
“hayır, hayır…düşündüğün gibi değil, zaten artık bu talihsiz düşünme huyunu bıraksan da iyi edersin…yerin altından vuran kalp atışlarını dinliyorlar, baharı bekliyor ya tohumlar; üstelik yalnız da değiller. İnanna aşağıda, onlarla…”
“Senin yanında kim var peki?”
“İsis; güllerin rengini o yüzden değiştirdim zaten, beyaz gül seviyormuş…” 🙂
Elif Dur Zen and Feminine Being Arts 