
Kalbinin buz tuttuğu mavi beyaz anı hatırlıyor musun? Orta dünyadaydın, kimseler anlamamıştı sana ne oldu…
“Evet az ertesinde kuzgun inmişti karanlığın dağından; bir süre yola kalpsiz devam etmen gerekir demişti…
“Kalbinin erimesine izin veremezdim…erkendi…ya onunla karşılaşmadan eriseydi?
Hem yola kalpsiz devam ederken ruhunun kaybolan parçasını geri kazandın…
Kalbin yerine sana renk renk güller yolladım; hepsini de senin için yetiştirdim biliyorsun…”