Mavi

Şiirin o şefkati kadar şiddeti de ıslak yağmuruna tutulduğunda

Ne yapacağını bilemeyip, yazmayı ertelediğin zamanların inadına 

Erken kalkardın dağa bakmak için…

Dağa söylerdin bütün şiirlerini

“Derdin büyükse dağa git” diyen bir kadınla tanışmıştın hatırlar mısın?

Derdim dağın kendisiydi hep, nereden bilsin ki o

Yine mi bakıyorsun dağa

Mavili kahveli bir karda

Mavi demişken

Hatırlar mısın çok zaman önce teninde ılık ılık gezinen bir aşka düşmüştün

Gözleri dağın mavisine benzerdi

“Sırf seni daha çok düşünebileyim diye uyumuyorum” diyebilmiştin ona, vay be

Şimdi ise sadece dağı daha çok görebilmek için 

Bir kalp atışında uyanıyorsun

Ve dinliyorsun nefes alan tüm canlıların özlemlerini

Sessiz sessiz gelmiyor mu?

Kanına sızmıyor mu?

Kuzgunun karanlığı bala dönüşmüyor mu?

Uzağının yakınlarından baharat kokusu getirmiyor mu?

Dilinin yetmediği dönmediği yerde rüzgar imdadına yetişmiyor mu?

Vücudunu ürpertmiyor mu?

Ateşini körüklemiyor mu?

Kimsenin bilmediği bir dilden konuşmuyor mu?

Ilık ılık teninde gezmiyor mu?

Nefessiz bırakıp taze bahar kokusu getirmiyor mu?

Davullar çalmıyor mu?

Bir kahinin ıslığı tütmüyor mu?

Dere kenarlarında yetişmiyor mu?

Dağ siluetlerinde belirmiyor mu?

O mavi?