İyi ki

Seni beklerken burnuma başka başka sokaklardan sihir gibi çalınan ardıç kokusuna 

Güneşin altında attığım beklenmedik adımlarda karşılaştığım güllere

Zamansız açan bahar dallarına

Hatta yerin yüzüne her dokunduğunda, ayaklarıma

Sırf benim için atıp duran kalbime

Bir gören iki gözüme

Vücudumun içinde dolaşıp duran sıvılara 
Aşık oldum.

Seni beklerken konuştuğum cadılara
Yolda karşılaştığım tüm kahramanlara

Benimle konuşan ağaçlara
Başımı eteğine yasladığım dağlara

Davet edildiğim ay tapınağındaki tüm sevgililere
Haber getiren kuzgunlara

Beni güneşe doğru kanatlandıran kartala

Okuduğum şiirlere
Şarabıma kattığım tehlikeli baharatlara

Bilinmezliğe
Hiç istisnasız tüm nedensiz tebessümlere

Ve en güzeli de seni beklerken sabrın kendisine aşık oldum
Gül yetiştiren adamın dediği gibi…

Bir de…

buz tutmuş kalbini eritirim sanıp kendi canımdan yarattığım ateşe 

En çok da ona aşık oldum.

İyi ki gelmedin.