Kendimi yakaladım az önce
Kalbini ses tellerinden süzüp,
Gırtlağında damıtıp,
Sesinde demleyen güzelim bir kadının bestesinde.
Yakaladım kendimi
Tüylerim diken diken
Kalbim yumuşacıkken…
Belli ki bir ben var bende, benden içeri
Tam tanışıp anlaşamamışız henüz
Yunus’tan
Gölden
Havadan
En tuhafı da
Benden habersiz aşk tomurcukları açtırıyor tenimde
Kim var bu işlerin arkasında diyorum
Kendimi yakalıyorum
Tenimdeki tomurcukta
İçeri doğru büyüyor o an
Görünmez bir ağaç
Lilith’in işleri mi bunlar acaba diyorum
Ellerim karıncalanıyor bu sefer de
Kulağımda hala aynı beste
Tüylerim diken
Kalbim ipekten bir mendil
Ruhum avcı şimdi.
