Ayna Ayna

• 

Ayna ayna söyle bana 
Mutluyuz değil mi,

aynadan bana bakan ile ben?

Üzerimizden beyaz bir bulut süzülürken 

Tam bu anda…

Sonsuzluğu hissediyoruz değil mi

dikey kestiğimiz canlılıkta?

Ve böyle anlarımız arttıkça, enerjimiz yükseliyor,

biliyoruz artık değil mi?

Güzel şeylerin bize gelmesini beklemiyor

Kendi sihrimizi kendimiz yaratıyoruz değil mi?

Kalçalarımızın ve ayaklarımızın altındaki toprağı hissederken

Bir yandan da havadan içimize aldığımız nefes için şükrediyoruz değil mi?

Düşünsene “görünmeyen” bir nefes bizim canlılığımızın kaynağı derken

Görünmeyene olan sevgimizi çoğaltıyor,

görünen ile görünmeyen arasında köprüler kurarken

Dört yönümüzde 
Dört rüzgar
Dört kuş

Biri havadan

Biri topraktan

Biri sudan

Biri ateşten

Bize sevgiyi öğretiyor değil mi?

Bu sevgiyle şifayı çoğaltırken

Her gün ölüyor

Ve her gun yeniden doğuyoruz

Değil mi?

Bir yılan gibi derimizi değiştirirken

Gül kokumuzu yeryüzüne vermeye devam ediyoruz…

Ayna ayna söyle bana

Mutluyuz değil mi?

🙂