Beyaz

Yağmurlu bir Haziran günü

Mayıstan nasibini almış kalbin

Nisanı fikrinden çıkaramamış aklın

Martı tam koklayamamış ruhun

Ve Şubatın sihrini hanımeli kokusunda bal gibi hatırlayan ayaklarınla

otururken,

Beyaz elbisenin fistolarından havayı soluyup heyecanlanınca tenin,
aşk dolu bir solukta

Onun yetiştirdiği beyaz bir güle basacak ayakların, 
tatlı acı bir telaşla

Ve tenine batan diken anlatacak ayaklarına
Onun tüm bildiklerini

Aklın ayaklarına yanaşacak yağmurun altında
Adım adım

Gülün tüm bilgisini içecek ayağından

Barışacaklar…

Etrafta beyaz güller her açtığında

Bilgisi aşka dönüşecek

Gülün öptüğü bir havada…