Ekinoks

Ekinoks. 

Gece gündüz eşit. 

Karanlığımla aydınlığım eşit mi?

Değil belki ama 

Onlara dair farkındalığım eşit yeşerdiğinde yani orada olduklarının bilincinde  olduğumda, aydınlığımı gölgede kalmış hallerime, hislerime, düşüncelerime ışık tutmak için kullanabiliyorum…

Ve böylece gücüm artıyor

Tek kutuptan beslenmiyorum çünkü.

Şifa kapasitem ve

İç dünyamın zenginliği de artıyor

Peki ya sessizlik ile ses?

Aşk ile korku?

Özgürlük ile bağımlılık?

Eşit mi?

Ben neredeyim?

Ben bunların hepsi miyim?

Kaos ile düzen

Anlayış ile anlayışsızlık?

Tevazu ile kibir?

Eşit mi?

Ben ortadayım

Olduğum kadar

Olduğum yerde

Ama tüm bunların ötesinde

Gece ile gündüzün ayrı ayrı varlığı için duyduğum şükran kalbimde…

Her güneş battığında geceyi

Her güneş doğduğunda gündüzü deneyimlemek paha biçilmez…

Aklıma Stockholm’den dönerken, uçaktan indiğim anda İstanbul’un gecesine bakıp hissettiğim neşeyi hatırlıyorum, sadece ve sadece 10 gün gecesiz kalmıştım oysa ki İskandinav coğrafyasından sebep…

Sunağımı yere düşenlerden yaptım.

Seremonide ilk aşamamdı

Sırada müzik

Ve en son da ateş var.

Kutlu

Ruhlu

Mutlu 

Olsun!